– Болам, сенга ҳалол тарозида тортиб берсам, шу нархда сотармидим, қолаверса, пулингга яраша тортдим, – деди кўзимга тик қараб.
Бозорда ёши каттароқ аёлдан қулупнай харид қилдим. Сабаби, унинг қулупнайлари бошқаларникидан минг сўм арзон сотилаётган экан. Сотувчи икки кило қулупнай тортди. Харидимиз енгилроқлигидан шубҳага бориб, бошқа тарозига қўйиб кўрдик. Ростдан ҳам маҳсулот уч юз грамм кам чиқди.
Очиқдан-очиқ алдагани учун индамай, андиша қилиб кетиш фикридан қайтдим. Сотувчи томонга бора туриб, хаёлдан ҳозир изза бўлади, қулупнайдек юзи қизарганини кўриш фикри ўтди. Қайтиб бундай иш қилмайдиган бўлса, ажабмас дедим.
– Ёшингиз бир жойга борган, тушунган аёл экансиз, нега тарозидан уриб қолдингиз? – дедим жаҳлим чиққанини билдириб.
– Болам, сенга ҳалол тарозида тортиб берсам, шу нархда сотармидим, қолаверса, пулингга яраша тортдим, – деди кўзимга тик қараб.
Очиғи, бу аёлнинг қилмишини бирор тарози билан ўлчаб бўлмаса керак. Ахир, сотаётганда «пулингга яраша сотаман» дегани йўқ-ку. Аёлнинг авзойига қараб, унга яхши гап билан уқтириб бўлмаслигини фарқладим ва бозор маъмурияти биноси томонга қараб юрдим. Ниятимни тушунди чоғи, орқамдан кела бошлади.
– Нима қилмоқчисан, ука? – бироз шаштидан тушганди аёл. – Озгина қулупнай учун шунчалик қилаяпсанми? Кел, тўлиқ икки кило қилиб бераман. Истасанг, пулингни қайтариб берай…
Қулупнайни бериб, сотувчидан пулимни қайтариб олдим. Кайфиятимни бузгани ёки ёлғон гапиргани учун эмас, бундай одамдан нарса олиб, барака топмаслигимдан. Ўзини, фарзандларини ўйламаган инсон, бошқаларни ўйлармиди?
Комментариев нет:
Отправить комментарий